بررسی تاثیر قرارگیری در معرض امواج WI-FI (2.45 GHZ) بر استرس اکسیداتیو سرم و آسیب DNA در لنفوسیت خون محیطی موش سوری

استفاده از دستگاه های بی سیم در سه دهه اخیر در سراسر جهان افزایش یافته است و خطرات بهداشتی ناشی از این دستگاه ها به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است. این مطالعه به منظور بررسی اثرات امواج Wi-Fi بر DNA و پارامترهای استرس اکسیداتیو انجام گرفت.
16 راس موش سوری نر بالغ به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (8n=) و گروه تجربی (8n=). گروه تجربی (مواجهه یافته) به مدت (8 ساعت در روز/21 روز متوالی) در معرض امواج Wi-Fi ((2.45GHZ قرار گرفتند در حالی که گروه کنترل به دور از منبع شناخته شده Wi-Fi نگهداری شدند. میزان شکست تک رشته DNA در لنفوسیت ها از طریق تست کامت قلیایی تشخیص داده شد (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه) و پارامترهای استرس اکسیداتیو شامل فعالیت کاتالاز، فعالیت پاراکسوناز و میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) سرم نیز محاسبه گردید (قبل و بعد از دوره مطالعه، در هر دو گروه).
در گروه مواجهه یافته، پس از پایان دوره 21 روزه مواجهه با امواج، شکست تک رشته DNA در لنفوسیت ها و فعالیت آنزیم کاتالاز سرم افزایش معنی داری یافته بود، همچنین کاهش معنی داری در فعالیت آنزیم پاراکسوناز وجود داشت اما میزان TAC سرم در این گروه تفاوت معنی داری نسبت به قبل از مواجهه با امواج نشان نداد، در حالی که در گروه کنترل بعد از دوره 21 روزه مطالعه تفاوت معنی داری در هیچ یک از شاخص های اندازه گیری شده نسبت به آغاز مطالعه مشاهده نشد.
این مطالعه نشان داد که قرارگیری در معرض امواج Wi-Fi می تواند استرس اکسیداتیو را افزایش داده و منجر به افزایش شکست DNA شود.