تاثیر کاربرد بیوچار بر عملکرد و اجزای عملکرد سیاه دانه (.Nigella sativa L) در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی تاثیر بیوچار بر صفات کمی سیاه دانه (Nigella sativa L.) در شرایط کم آبیاری، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح 100% (I1)، 70% (I2) و 40% (I3) نیاز آبی و کرت های فرعی شامل فاکتور بیوچار در سه سطح شامل بدون بیوچار (B1)، 10 تن در هکتار بیوچار (B2) و 20 تن در هکتار بیوچار (B3)؛ و کود شیمیایی در دو سطح شامل بدون مصرف کود (F1) و مصرف کود (F2) بود. نتایج نشان داد که مصرف10 تن در هکتار بیوچار در مقایسه با مصرف20 تن در هکتار، تعداد دانه در بوته و وزن دانه در بوته را به طور معنی داری افزایش داد. کاربرد کود شیمیایی بر کلیه صفات سیاه دانه بجز وزن هزاردانه معنی دار بود. با وجود معنی دار نبودن اثر ساده بیوچار بر عملکرد دانه و بیولوژیک، اثر متقابل آن با کود شیمیایی و نیاز آبی معنی دار شد. در استفاده همزمان 10 تن در هکتار بیوچار به همراه کود شیمیایی و آبیاری براساس 70% نیاز آبی (I2B2F2)، بیشترین میزان افزایش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک (به ترتیب با 1356 کیلوگرم در هکتار و 5776 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. به این ترتیب کاربرد مقدار متعادلی از بیوچار به همراه کود شیمیایی به دلیل بهبود عناصر غذایی خاک و کاهش آبشویی نیتروژن، علاوه بر تاثیر بهینه بر عملکرد، میزان آب مصرفی در تولید سیاه دانه را نیز کاهش داد.