ارزیابی قابلیت تفرج و تقاضای تفرجی پارک جنگلی مورینه شهرستان نورآباد

توسعه گردش گری در مناطق حفاظت شده، هم برای مدیریت منطقه و هم برای گردش گران مزایای فراوانی به همراه دارد. از این رو شناسایی مناطق مناسب و دارای توان، جهت گسترش و توسعه طبیعت گردی در مناطق حفاظت شده و پارک های جنگلی، به منظور بهره برداری پایدار از منابع طبیعی اهمیت به سزایی دارد. در مطالعه حاضر، به ارزیابی پتانسیل طبیعت گردی تفرج گاه جنگلی مورینه شهرستان نورآباد واقع در استان لرستان با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP)) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) پرداخته شد.
برای این منظور ابتدا مهم ترین معیارها و زیرمعیارهای موثر در ارزیابی پتانسیل تفرجی منطقه شناسایی شدند. سپس با استفاده از روش دلفی پرسش نامه هایی تهیه و جهت تعیین اهمیت معیارها و زیرمعیارهای موثر در ارزیابی پتانسیل تفرجی منطقه، بین متخصصین توزیع شد. وزن معیارها و زیرمعیارها در هر پرسش نامه محاسبه شده و سپس وزن نهایی آن ها محاسبه شد. در مرحله بعد نقشه های لازم برای ارزیابی پتانسیل منطقه در محیط GIS تهیه گردید. درنهایت با استفاده از روش ترکیب وزنی خطی در محیط GIS نقشه نهایی پتانسیل تفرجی منطقه تهیه شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که 04/21 درصد از سطح منطقه دارای پتانسیل عالی و 52/22 درصد از سطح منطقه دارای پتانسیل خوب برای اکوتوریسم است. هم چنین 7/28 درصد از سطح منطقه دارای پتانسیل متوسط و 7/27 درصد دارای پتانسیل ضعیف می باشد.
با توجه به نتایج این پژوهش، افزایش اطلاعات افراد در مورد اهمیت تفرج گاه مورینه، منجر به افزایش قابل توجه تمایل به پرداخت جهت حفاظت از این اکوسیستم خواهد شد.