بررسی ارتباط بین غلظت فلوراید آب آشامیدنی با شاخص DMFT و فلوئورزیس دندانی در دانش آموزان 12- 11 ساله مناطق روستایی شهرستان اشنویه

غلظت مناسب فلوراید موجود در آب آشامیدنی از پوسیدگی دندان پیشگیری می کند و در مقادیر بالاتر از استاندارد، باعث فلوئورزیس دندانی می شود. در این مطالعه، ارتباط بین غلظت فلوراید آب آشامیدنی با شاخص DMFT و فلوئورزیس دندانی در دانش آموزان 12- 11 ساله مناطق روستایی شهرستان اشنویه موردبررسی قرار گرفت.
در این مطالعه که از نوع مقطعی بود، کلیه دانش آموزان 12-11 ساله از 42 روستای دارای بیش از 300 نفر جمعیت شهرستان اشنویه به تعداد 914 نفر شامل 436 نفر دانش آموز دختر و 478 نفر دانش آموز پسر در مدت 5 ماه توسط دندان پزشکان مرکز بهداشت و طبق استاندارد WHO مورد معاینه قرار گرفته و میزان پوسیدگی دندان در دانش آموزان هر روستا، از طریق شاخص DMFT و وجود فلوئورزیس بر اساس طبقه بندی Dean تعیین گردید. میانگین غلظت فلوراید آب آشامیدنی روستاهای موردمطالعه بر اساس نتایج 10 ساله آزمایش های استاندارد شرکت آب و فاضلاب روستایی تعیین شد. ارتباط بین غلظت فلوراید آب آشامیدنی و شاخص DMFT و درجه فلوئورزیس دندانی دانش آموزان از طریق آنالیز رگرسیون خطی با استفاده از نرم افزار IBM SPSS Statistics موردبررسی قرار گرفت.
میانگین میزان فلوراید آب آشامیدنی در روستاهای موردمطالعه mg/L 09/0±2/0 بود. میانگین شاخص DMFT در دانش آموزان موردمطالعه 48/1± 11/3 (دانش آموزان دختر 57/1± 06/3 و دانش آموزان پسر 68/1±16/3) تعیین گردید. در هیچ یک از دانش آموزان معاینه شده، فلوئورزیس دندانی در هیچ سطحی مشاهده نشد. نتایج آنالیز آماری داده ها نشان داد که بین غلظت فلوراید آب آشامیدنی و شاخص DMFT، یک ارتباط معکوس معنی دار وجود دارد (ضریب تعیین 58/0، 001/0 P-Value=).