بدخیمی های شایع کودکان (زیر 18 سال) و عوامل موثر بر آن در استان همدان طی سال های 1386 تا 1395

سرطان های دوران کودکی دومین علت مرگ در بین کودکان است. با توجه به این که بروز و شیوع بدخیمی ها در مناطق مختلف متفاوت است و عوامل متعدد فرهنگی و محیطی در آن دخالت دارند، این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژی بدخیمی های شایع در کودکان در استان همدان انجام گرفت.
در این مطالعه مقطعی جامعه مورد بررسی، کودکان دچار بدخیمی مراجعه کننده به بیمارستان بعثت استان همدان بودند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تجزیه و تحلیل آماری شد. در این مطالعه از شاخص های توصیفی و آزمون کای-دو استفاده گردید.
بررسی تمامی پرونده های موجود نشان داد که شیوع فراوانی بدخیمی ها در پسران (%7/57) بیشتر از دختران بود، بیماران ALL اکثرا 9-1 ساله، بیماران AML بالای 9 سال و سایر بدخیمی ها اکثرا 4-1 ساله و بزرگتر از 9 سال بودند. تعداد پلاکت خون (PLT) و گلبول سفید خون (WBC) اکثریت بیماران در سایر بدخیمی ها به ترتیب بالاتر از 100000 و کمتر از 50000 بود. در ALL و AML این اندازه ها در اکثر بیماران به ترتیب کمتر از 100000 و کمتر از 50000 بود. بیشترین علائم بالینی در بیماران مبتلا به ALL، تب و رنگ پریدگی، در بیماران AML تب و خونریزی و در سایر بدخیمی ها توده و تب بود.
نتایج به دست آمده با آمارهای مورد انتظار حاصل از مطالعات مشابه هماهنگ بود و تنها در فاکتورهای سابقه سرطان فامیلی و بروز سایر بدخیمی ها در جنس دختر (%1/51) با نتایج برخی از مطالعات هم خوانی نداشت.