طراحی الگوی توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان

هدف این پژوهش مدلسازی عوامل و رویه های توسعه ورزش همگانی در استان هرمزگان بود.
روش شناسی: روش تحقیق از نوع تحلیلی - پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد صاحب نظر در زمینه توسعه ورزش همگانی (مدرسان، مدیران، کارشناسان و مربیان) در استان هرمزگان می باشد. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت جهت مدلسازی (241 نفر) انتخاب و نظرخواهی شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته براساس مطالعه نظری (کتابخانه ای) و تجربی (مصاحبه) شامل ایعاد اصلی محیطی، مدیریتی، منابع و رفتاری (66 گویه) بود. روایی صوری و محتوایی توسط متخصصان (15 نفر)، پایایی توسط آلفای کرونباخ (94/0) و روایی سازه توسط تحلیل عامل تاییدی (برازش مطلوب) تایید شد. جهت تحلیل یافته ها از روش مدلسازی معادلات ساختاری (Amos20) استفاده شد.
تحلیل عاملی الگوی پژوهش نشان داد که ساخت نظری تحقیق از برازش مطلوبی برخوردار است. تحلیل مسیر ابعاد توسعه ورزش همگانی استان نشان داد عامل محیطی بر عوامل مدیریت، منابع و رفتاری به ترتیب با ضرایب 90/0، 56/0 و 45/0 تاثیر گذار است. همچنین عامل مدیریت بر عامل های رفتاری و منابع به ترتیب با ضرایب 97/0 و 91/0 و عامل منابع با ضریب 66/0 بر سطح رفتاری اثرگذارند.
براساس یافته های پژوهش می توان گفت که همگانی شدن ورزش در استان هرمزگان براساس چارچوب حمایت عوامل محیطی، مداخله مثبت عوامل مدیریتی، بسترسازی منابع و نهایتا از طریق عوامل رفتاری صورت می پذیرد. بنابراین ضرورت دارد خط مشی های توسعه ورزش همگانی در این استان مبتنی بر الگو شناسایی و تحلیل شده باشد.