بررسی عوامل پیشگویی کننده خودمراقبتی،آگاهی و باور عمومی در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها: کاربرد تئوری شناختی- اجتماعی

افزایش مقاومت آنتی میکروبی، نتیجه افزایش مصرف آنتی بیوتیک در مواقع غیر ضروری است. گونه های مقاوم و کاهش کارایی آنتی بیوتیک ها باعث تحمیل هزینه های زیادی به سیستم سلامت شده است. پژوهش حاضر، با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده خودمراقبتی، آگاهی و باور عمومی در مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها بر اساس تئوری شناختی- اجتماعی در مراجعان مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران طراحی و اجرا شد.
مطالعه حاضر تحلیلی با مشارکت 260 نفر از مراجعان به مراکز بهداشتی درمانی جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که به روش تصادفی از 8 مرکز تابعه دانشگاه وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل اطلاعات جمعیتی شرکت کنندگان و پرسش نامه سوالات خودمراقبتی، آگاهی و باورعمومی و پرسش نامه محقق ساخته بر طبق تئوری شناختی- اجتماعی بود که به روش خودگزراش دهی تکمیل گردید. برای تحلیل داده ها، از نرم افزار SPSS، آزمون های رگرسیون خطی و ضریب همبستگی Pearson استفاده شد. سطح معنی داری در مطالعه حاضر کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد.
میانگین و انحراف معیار سنی شرکت کنندگان 4/12 ± 3/36 سال بود. از میان سازه های تئوری شناختی- اجتماعی، دانش، خودکنترلی و خودمدیریتی سهم معنی داری در تبیین خودمراقبتی داشت (05/0 > P). سازه دانش تنها سازه ای بود که آگاهی را پیش بینی کرد (05/0 > P). سازه دانش، انتظارات پیامد، موانع درک شده و سازگاری عاطفی سازه هایی بود که باور عمومی را تبیین نمود (05/0 > P).
مطالعه حاضر نشان داد که سازه های تئوری شناختی- اجتماعی می تواند جهت طراحی مداخلات آموزشی برای بهبود خودمراقبتی، آگاهی و باور عمومی در زمینه مصرف منطقی آنتی بیوتیک ها موثر باشد.