طراحی مدل اجرای خط مشی های تعاون روستایی بر مبنای سیاست های اقتصاد مقاومتی

انتخاب ابزار مناسب برای اجرا یکی از مهم ترین گام های توفیق سیاست ها و خط مشی های عمومی محسوب می شود. بر همین اساس اگر الگوی موفقی در اجرا وجود داشته باشد، می توان انتظار شکوفایی و توسعه همه جانبه را داشت؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارایه چارچوبی نظری و مدل پارادایمی از برساخت های شخصی اساتید و خبرگان خط مشی گذاری تعاون روستایی کشور به دنبال ارائه نظریه بومی به روش گراندد تئوری است. نمونه آماری 20 نفر از اساتید و خبرگان خط مشی گذاری تعاون روستایی اند که از آنها مصاحبه بعمل آمد. نتایج نشان می دهد اساتید و خبرگان قابلیت ها و پتانسیل های بالایی برای تبیین اجرای موفق خط مشی های تعاون روستایی بر مبنای اقتصاد مقاومتی داشته اند و از نظر آنان « اجرای موفق خط مشی گذاری تعاون روستایی بر مبنای درگیری همه جانبه فکری و عملی مردم و مجریانی است که توسعه روستایی را معیار اقتصاد مقاومتی و راه برون رفت از مشکلات اقتصادی کل کشور می دانند». اساسا سطح تعیین کنندگی اجرای موفق خط مشی های تعاون روستایی در مسیر اقتصاد مقاومتی منوط به مولفه هایی چون پیش بینی ابزاری در اجرا، فرهنگ سازی، توانمندی بومی، مشارکت فعال، توجیه ذی نفعان عمومی، اتکای به خود، بازخوردهای مثبت، بهینه سازی اقتصاد روستایی، توسعه منابع، همسویی منافع عمومی و فردی، توسعه روستایی و خودکفایی است.