ارزیابی کمی و کیفی فعالیت ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی علیه لیستریا مونوسیتوژنز

اسانس های گیاهی، کمپلکسی از ترکیبات فرار به دست آمده از بخش های مختلف گیاهان هستند. اسانس دارچین (Cinnamomum zeylanicum) به عنوان منبع مناسب برای ترکیبات ضدباکتریایی شناخته شده است. هدف مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی علیه دو سویه لیستریا مونوسیتوژنز بود.
در این مطالعه تجربی، دو سویه باکتری لیستریا مونوسیتوژنز (سویه استاندارد و سویه جداسازی شده از ماهی) مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت ضدمیکروبی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی با روش چاهک ارزیابی شد. همچنین حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی با استفاده از روش ماکرودایلوشن تعیین شد. علاوه بر این، خصوصیات ضدباکتریایی اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی در یک محیط مایع بررسی شد. داده ها به کمک نرم افزارSPSS 19 و توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شدند.
میزان MIC و MBC اسانس دارچین به ترتیب 16 و بیش از 64 میکرولیتربرمیلی لیتر گزارش شد. همچنین مقادیر MIC و MBC برای نانوذرات اکسید روی به ترتیب 12/5 و 25میلی گرم برمیلی لیتر محاسبه شد. با افزایش غلظت نانومواد و اسانس، جمعیت باکتری ها کاهش یافت (0/05>p) و در خلال دوره نگهداری در دمای سرد اختلافات قابل توجهی بین دو سویه مشاهده شد.
اسانس دارچین و نانوذرات اکسید روی، اثرات ضدمیکروبی قوی علیه لیستریا مونوسیتوژنز دارند، به طوری که اسانس دارچین روی لیستریا اثر باکتریواستاتیک، اما نانوذرات اکسید روی اثر باکتریوسایدی نشان می دهند.