بررسی تاثیر استفاده از کارپوشه در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز

در سال های اخیر با توجه به تغییر نگرش دانشجویان پزشکی در فرایند یادگیری و ارزیابی، این فرایند از رویکرد سنتی به سمت دانشجو محوری سوق داده شده است. در این راستا باید از ابزار و روش های جدید یادگیری و ارزیابی جهت مشارکت فعال دانشجویان استفاده کرد. لذا، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر استفاده از کارپوشه در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز صورت گرفته است.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی می باشد. جامعه آماری مطالعه، دانشجویان پزشکی سال شش دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال تحصیلی 95-96 بودند که به روش سرشماری، 70 نفر از دانشجویان سال شش پزشکی وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی و پایایی آن توسط اساتید و اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز مورد تائید قرار گرفت (آلفای کرونباخ 0/8). پرسشنامه در دو بخش، تاثیر کارپوشه را بر یادگیری و ارزیابی مورد بررسی قرار می داد. سپس داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 14 و با آزمون های آماری در سطح 0/05 P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
در این مطالعه اکثر (80%) دانشجویان در رده سنی 23 تا 26 سال قرار داشتند.70% نمونه ها زن بودند؛ که 70% آن ها با کارپوشه آشنایی نداشتند. 75% دانشجویان موافقند که پورتفولیو سبب افزایش انگیزه برای یادگیری و شرکت در بحث های گروهی، افزایش کیفیت یادگیری و پایداری یادگیری دانشجویان می شود. 83/3% دانشجویان کاملا بر این باورند که به کارگیری کارپوشه در فرایند ارزیابی سبب مشارکت دانشجو در ارزیابی خود و همچنین فراهم شدن فرصت خود ارزیابی (2/79%) می شود. تفاوت معنی داری بین جنس و انگیزش یادگیری و یادگیری عمیق مشاهده شد (0/05 P<).
از آنجا که پورتفولیو به عنوان یک ابزار خودارزیابی جهت اصلاح یا بهبود روند یادگیری که منطبق بر یادگیری بزرگسالان است مورد استفاده قرار می گیرد، می تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند در امر یادگیری و ارزیابی دانشجویان بکار گرفته شود، لذا، بایستی اساتید تمهیدات لازم را جهت استفاده از این ابزار آموزشی با تمرکز بر یادگیری و ارزیابی فراگیران فراهم سازند.