ارزیابی عملکرد کیت های متداول اندازه گیری کراتی نین در سرم و ادرار:آیا نتایج حاصل از این روش ها برای استفاده بالینی مناسب هستند؟

در حال حاضر اندازه گیری مقدار کراتی نین سرم و ادرار معمول ترین روش ارزیابی عملکرد کلیه است. بدین منظور، روش ژافه بیشترین کاربرد را دارد. اختلاف نتایج حاصل از اندازه گیری کراتی نین یک نمونه ممکن است ناشی از کیفیت پایین روش اندازه گیری، کالیبراسیون نامناسب روش و یا استفاده نامناسب آزمایشگاه از روش اندازه گیری باشد. در این مطالعه و براساس آمار EQAP ، عملکرد کیت هایی مورد ارزیابی قرار گرفت که بیشترین کاربرد را در آزمایشگاه های تشخیص طبی ایران داشتند.
برای ارزیابی عملکرد روش های اندازه گیری کراتی نین پنج کیت متداول مورد استفاده در ایران، شامل پارس آزمون، پیشتاز طب، آدیت، من و بیونیک، از نظر عدم دقت، قابلیت های آشکارسازی، خطی بودن و مقایسه نتایج ، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از نظر آماری با استفاده از درصد ضریب تغییرات، آزمون t جفت شده و رگرسیون خطی و از نظر بالینی بر اساس خطای کل مجاز بررسی شدند.
عدم دقت و قابلیت های آشکارسازی کیت ها قابل قبول بودند، ولی نتایج خطی بودن روش ها در دامنه اندازه گیری ارائه شده توسط تولیدکنندگان را نشان ندادند. به علاوه، در تمامی موارد از نظر آماری و در اکثر موارد از نظر بالینی، اختلاف معنی داری بین نتایج هر کیت با میانگین کل نتایج به عنوان میزان هدف وجود داشت.
براساس نتایج حاصل از این مطالعه که برای اولین بار در ایران انجام شده است، لازم است روش های ژافه اندازه گیری کراتی نین با روش های آنزیمی جایگزین شوند. به علاوه همسان سازی و استانداردسازی این روش ها در مقایسه با یک روش مرجع لازم است.