اثرات فعالیت ورزشی بر نارسایی های اضطرابی و میزان BDNF هیپوکامپ در موش های با سابقه مرفین در مرحله ترک

سابقه مصرف طولانی مرفین سبب بروز اختلالات اضطرابی و رفتاری می شود. فعالیت های ورزشی قادرند اثرات مثبتی به ویژه از طریق فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) روی مغز داشته باشند. هدف این مطالعه، بررسی اثرات ورزش های ارادی و اجباری بر رفتارهای شبه اضطرابی و میزان BDNF در هیپوکامپ موش های در وابسته به مرفین بود.
موش ها ابتدا با تزریق مرفین (mg/kg10) به صورت زیر جلدی، (روزی دو بار با فاصله 12 ساعت و به مدت 10 روز) وابسته شدند. سپس تزریق مرفین قطع شد و موش ها به مدت 10 روز در معرض برنامه های ورزشی اجباری (روزی 30 دقیقه) و ورزش ارادی قرار گرفتند. بعد از اتمام دوره ورزش، رفتارهای شبه اضطرابی در ماز به علاوه ای شکل و جعبه تاریک - روشن بررسی و میزان BDNF هیپوکمپ اندازه گیری شد.
در موش های مرفینی در وضعیت ترک، میزان رفتارهای اضطرابی در هر دو دستگاه به طور معنی داری افزایش و میزان BDNF هیپوکمپ کاهش یافت. هر دو نوع ورزش اختلالات اضطرابی را اصلاح نمودند ولی نتوانستند میزان BDNF هیپوکمپ را به حالت طبیعی برگرداند. هم چنین، در گروه های سالم هر دو نوع ورزش میزان اضطراب را در موش های سالم کاهش دادند و میزان BDNF هیپوکمپ را افزایش دادند.
نتایج این مطالعه نشان داد که فعالیت فیزیکی احتمالا از طریق مکانیسم های مستقل از BDNF اختلالات اضطرابی موش ها را در مرحله ترک اصلاح نمایند و از این رو، فعالیت فیزیکی یک روش مناسب برای اصلاح نارسایی های رفتاری ناشی از سابقه مصرف مرفین است.