تخصیص بهینه درآمدهای نفتی به صندوق توسعه ملی: تحلیل بهینه یابی پویا

هدف این مطالعه تعیین سهم بهینه صندوق توسعه ملی از درآمدهای نفتی می باشد. برای این منظور در چارچوب مدل کینز- رمزی و تحت شرایط عدم اطمینان، یک مدل تعادل عمومی پویا طراحی و کالیبره شده و مسیر بهینه پس انداز، سرمایه گذاری و مصرف درآمدهای نفتی کشورمان برای دوره 1458-1394 در قالب سناریوهای مختلف بهبود بهره وری استخراج شده است. نتایج این مطالعه نشان می دهد نرخ بهینه سرمایه گذاری بر مبنای قاعده طلایی، معادل 15 درصد، نرخ بهینه پس انداز در صندوق 33 درصد، نرخ بهینه مصرف دولت معادل52 درصد از درآمد نفتی می باشد و حداکثر میزان منابع ذخیره شده در صندوق طی دوره به 83/4 برابر درآمد اولیه می رسد. نتایج حاصل از بهینه سازی در قالب سناریوهای مختلف نشان می دهد با بهبود بهره وری، ریسک سرمایه گذاری کاهش یافته و نرخ بهینه سرمایه گذاری افزایش می یابد در نتیجه اقتصاد از ظرفیت های مناسبی برای مقابله با شوک های دائمی قیمت نفت برخوردار شده و نیاز به اندوخته سازی منابع در صندوق و همچنین تبعات شوک های دائمی منفی قیمت نفت کاهش می یابد.