بررسی اثرات پانسمانهای نانوفیبری حاوی کیتوزان در ترمیم زخم در مدل موش سوری

پیش ترمیم و بهبود زخم و آسیب بافتی چالش بزرگی در علم پزشکی می باشد. نوع پانسمان عامل مهمی در بهبود زخم، پیشگیری از عفونت موضعی و تشکیل اسکار می باشد. پانسمان های حاوی فاکتورهای محرک رشد، آنتی بیوتیک، مواد ضد عفونی کننده و آنتی اکسیدان، نقش مؤثری در کاهش اسکار زخم و کمک به تسریع فرایند ترمیم دارند. روش الکتروریسی (Electrospinning) با تولید نا نو الیافی که دارای نانو توپوگرافی سطحی ، تراکم و ساختار سه بعدی مناسب می باشد، روشی کارآمد در جهت تولید بستر برای مهندسی بافت و ترمیم زخم می باشد. هدف از این طرح، استفاده از روش الکتروریسی در ساخت پانسمان های حاوی کیتوزان جهت بهبود زخم و ترمیم بافت می باشد.
مواد و پانسمان با استفاده از روش الکتروریسی تهیه شد. خصوصیات فیزیک و شیمیایی پانسمان ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونیکی موردبررسی قرار گرفت. کارایی این پانسمان ها درترمیم زخم مدل موش سوری بررسی شد. پانسمان حاوی کیتوزان به علت ساختار نانوفیبری خود داربست مناسبی برای رشد و ترمیم سلول های پوستی می باشد و باعث کاهش تراکم سلول های التهابی، افزایش ضخامت لایه اپیدرم و تسریع در بهبود و انقباض زخم گردید.
بحث و پانسمان های نانوفیبری حاوی کیتوزان می تواند روش مناسبی برای درمان و تسریع بهبود زخم های پوستی باشد.