اثر محیط فیزیکی بر تمیزی اتاق عمل: مطالعه مروری

حفظ میزان تمیزی در محیط بیمارستان ها و فضاهای درمانی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ به گونه ای که می تواند منجر به کاهش عفونت بیمارستانی و حفظ و ارتقای سلامت بیماران و کارکنان شود. با توجه به کمبود تحقیقات صورت گرفته در زمینه برقراری ارتباط بین ویژگی های محیطی و فضای فیزیکی ساخته شده با کنترل عفونت ها در فضاهای درمانی، مطالعه حاضر با هدف بررسی تمیزی اتاق عمل با استفاده از ویژگی های فیزیکی فضا انجام شد و به تدوین راهکارهایی برای تعریف ویژگی های اتاق عمل با در نظرگرفتن تاثیر این ویژگی ها بر میزان تمیزی آن پرداخت.

این پژوهش از نوع مروری سیستماتیک بود که در سال 1396 انجام گردید و کلید واژه های «اتاق عمل، اتاق تمیز، ویژگی های محیط فیزیکی و کنترل عفونت و عفونت بیمارستانی» در پایگاه های اطلاعاتی ISI، PubMed، ScienceDirect، SID، CIVILICA، Irandoc و Magiran و سازمان هایی مانند World Health Organization (WHO) ، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (Center for Disease Control and Prevention یا CDC) ، American Institute of Architects (AIA) ،
American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers (ASHRAE) و International Health Facility Guidelines (IHFG) مورد جستجو قرار گرفت. پژوهش های انجام شده داخلی و خارجی در بازه زمانی سال های 2000 تا 2016 به دو زبان فارسی و انگلیسی مورد نظر بود.

عواملی همچون تسهیلات شستشو و بهداشت دست، مشخص کردن فرایند و گردش کار، تعیین و تفکیک حوزه های عملکردی، تهویه مطبوع و مصالح نهایی مورد استفاده در سطوح، در میزان تمیزی اتاق عمل نقشی حیاتی را ایفا می کند.

توجه به عوامل محیطی موثر در تمیزی فضاهای درمانی از ابتدای فرایند طراحی به منظور کاهش عفونت های بیمارستانی، ضروری به نظر می رسد.