شناسایی موانع یادگیری سازمانی در سازمان های امنیتی، یافته های یک مطالعه آمیخته

در دنیای به شدت در حال تغییر کنونی، سازمان هایی موفق تر هستند که زودتر، سریع تر و بهتر از رقبا یاد بگیرند و آموخته ها را در فرایندهای کاری خود نشان دهند. هدف پژوهش حاضر شناسایی موانع یادگیری سازمانی در سازمان های امنیتی است. نوع پژوهش کاربردی و روش انجام آن توصیفی- تحلیلی است. حجم نمونه 62 نفر از اساتید و اعضای هییت علمی دانشگاه های سازمان های امنیتی نیروهای مسلح تشکیل داده اند که به صورت تصادفی- طبقه ای از بین 189 نفر از اعضای جامعه آماری انتخاب شده اند. محققین در پاسخ به این سوال که موانع یادگیری در سازمان های امنیتی چیست؟ پرسشنامه ای متشکل از 53 سوال در رابطه با متغیرهای تحقیق تهیه و پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، پاسخ ها از طریق نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت که نتایج حاصله بیانگر آن است که مهم ترین موانع یادگیری سازمانی در سازمان های امنیتی عبارت اند از: کمبود حمایت مدیران ارشد از نوآوری، گرایش به انجام کارها به شیوه سابق، عدم رواج فرهنگ انتقادگری در سازمان، مقاومت سازمان نسبت به ایده های جدید، تاثیر کم ایده های آموزشی در حوزه کاری، کمبود آگاهی مدیران درباره تغییرات موردنیاز، عدم توانایی انتقاد، نظارت نداشتن و بی توجهی مدیریت نسبت به ثبت بصیرت ها و عدم تشویق و قدردانی نکردن مدیران عالی از انتشار بصیرت ها در سازمان