بررسی موانع یکپارچه سازی اراضی کشاورزی(مطالعه ی موردی: شهرستان بوکان)‏

این تحقیق با استفاده از روش توصیفی– پیمایشی با هدف بررسی موانع یکپارچه سازی اراضی در شهرستان بوکان انجام شده است. جامعه آماری تحقیق بهره برداران شهرستان بوکان بودند. از بین آنها 200 نفر از طریق فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده به نسبت متناسب انتخاب شدند. داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته گردآوری شدند. روایی و پایایی پرسشنامه بر اساس نظر اساتید و کارشناسان مرتبط و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (87%) تایید شد. نتایج توصیفی تحقیق نشان داد میانگین سنی بهره برداران 41 سال و به طور متوسط 21 سال سابقه کار کشاورزی داشتند. هرکشاورز به طور متوسط 3 قطعه زمین کشاورزی در اختیار دارد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد، شش عامل، موانع فرهنگی، موانع اجتماعی _ مشارکتی، موانع آموزشی، موانع اقتصادی، موانع قانونی و سیاستگذاری و موانع ساختاری (توپوگرافی) در مجموع توانستند حدود 73 درصد از واریانس موانع یکپارچه سازی اراضی را تبیین کنند. نتایج نشان داد متغیرهای عدم آموزش روش های مناسب یکپارچه سازی، عدم شرکت کشاورزان در کلاسهای توجیهی، رونق خرید و فروش اراضی کشاورزی،‏ باورهای سنتی جامعه در مورد اراضی، ساختار قوانین خاص نظیر ارث و وقف، مالکیت ‏زمین، عدم توجه به وضعیت اقتصادی ‏روستائیان، عدم مشارکت بانکها، عدم سرمایه گذاری مناسب در بخش کشاورزی، متغیرهای مهم تبیین موانع شش گانه یکپارچه سازی اراضی کشاورزی شهرستان بوکان می باشند.