بررسی فرسودگی شغلی در پزشکان خانواده روستایی شاغل درمراکز بهداشت شهرستان مشهد - 1393

فرسودگی شغلی کارکنان یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی و از دست رفتن نیروی انسانی است. معضل فرسودگی شغلی درحرفه های یاری دهنده از جمله مشاغل پزشکی به دلیل ماهیت استرس زای آنها بیشتر ایجاد می شود. این پژوهش با هدف بررسی فرسودگی شغلی در پزشکان خانواده روستایی در شهرستان مشهد در سال 1393 صورت گرفت. این مطالعه مقطعی با مشارکت120پزشک خانواده روستایی شاغل شهرستان مشهد انجام شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه فرسودگی شغلی مازلاک Maslach Burnout Inventory بود. ابعاد سه گانه فراوانی فرسودگی شغلی پزشکان خانواده بصورت خستگی عاطفی کم (2/56 درصد) ، عملکرد شخصی، زیاد (3/39 درصد) و مسخ شخصیت، کم (2/74 درصد) گزارش شد. در رابطه با ابعاد سه گانه شدت فرسودگی شغلی پزشکان خانواده؛ مسخ شخصیت، متوسط (4/67 درصد) ، خستگی عاطفی، متوسط (6/50 درصد) و عملکرد شخصی، زیاد (2/47 درصد) گزارش شد. یافته ها نشان داد خستگی عاطفی ارتباط معناداری با وضعیت تاهل و وضعیت استخدام دارد و شدت خستگی عاطفی در پزشکان خانواده رسمی بیشتر بود. باتوجه به تاثیر محیط کار بر پزشکان خانواده و لزوم برخورداری از بهداشت روانی مطلوب، انجام اقدامات پیشگیرانه جهت جلوگیری ازاحتمال بروز فرسودگی شغلی ضرورت دارد. لذا تدوین استراتژی های کاهش عوامل تنش زای شغلی مانند حمایت های معنوی مدیران، شرکت دادن پزشکان خانواده درتصمیم گیری ها، تقلیل ساعات کاری و یا افزایش پرداختی، سیاستگذاری های یکنواخت و متعادل در دستورالعمل های اجرایی نامه پزشک خانواده، پرهیز از سیاست های چندگانه درطول اجرای برنامه دربین کارکنان متعدد می تواند از جمله این اقدامات باشد.