مقاومت آنتی بیوتیکی و بتالاکتامازهای AmpC از نظر فنوتیپی و ژنوتیپی در بین ایزوله های اشرشیاکلی بیماران سرپایی

  تولید آنزیم های بتالاکتامازی یکی از شایع ترین مکانیسم های مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک های بتالاکتام است. این مطالعه به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و فراوانی ژن های AmpC در ایزوله های اشرشیاکلی (E. coli) بیماران سرپایی انجام شد. در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 67 ایزوله E. coli مولد عفونت ادراری از بیماران سرپایی بزرگترین مرکز پزشکی در کرمانشاه بررسی شد. تعیین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک های سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سفوکسیتین و ایمی پنم به روش انتشار در دیسک انجام شد. آزمایش فنوتیپی غربالگری AmpC با روش دیسک ترکیبی (سفوکسیتین همراه و بدون برونیک اسید) انجام شد. پس از استخراج ژنوم باکتری ها، ژن های MOX، CIT، DHA، ACC، EBC و FOX با روش PCR Multiplex مورد آزمایش قرار گرفتند. مقاومت67 ایزوله E. coli به سفتریاکسون، سفوتاکسیم، سفتازیدیم و سفوکسیتین به ترتیب 49. 2% ، 49. 2%، 37. 3% و 25. 3% تعیین شد. 100درصد ایزوله ها به ایمی پنم حساس بودند. 17 ایزوله (25. 3%) و 9 ایزوله (13. 4%) به ترتیب به صورت فنوتیپی و ژنوتیپی تولیدکننده AmpC بودند. فراوانی ژن هایCIT ، MOX، FOX،DHA و EBC به ترتیب 7. 4% ، 5. 9% ، 4. 4% و 2. 9% تعیین شد؛ اما ژن ACC در ایزوله ها یافت نشد. به جز ارتباط آماری معنی دار بین فنوتیپ AmpC و ژن MOX (P<0. 05) هیچ ارتباط آماری معنی دار دیگری بین فنوتیپ و ژنوتیپ AmpC یافت نشد. بین فنوتیپ AmpC و آنتی بیوتیک سفتازیدیم ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (P<0. 05). بین ژن CIT با EBC و FOX ارتباط آماری معنی داری یافت شد (P<0. 05). جدایه های E. coli تولید کننده AmpC سبب مقاومت قابل توجهی به سفالوسپورین ها می شوند. یکی از گزینه های درمانی کنونی استفاده از کرباپنم ها است. با این حال شیوع نسبتا بالا و حضور همزمان ژن های AmpC در بیماران سرپایی، یک نگرانی بزرگ و بیانگر این واقعیت است که این ایزوله ها در جامعه در حال شیوع هستند.