اثر بخشی طرح واره درمانی گروهی بر سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتاری و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان دختر دارای نشانه های اضطراب

  دانش آموزان دارای نشانه های اضطراب با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی روبرو هستند که به کاهش کیفیت زندگی آنان می انجامد. با توجه به ارتباط سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتاری و تنظیم شناختی هیجان با طرحواره های ناسازگار اولیه، یکی از روش هایی که می تواند به این دانش آموزان کمک کند، طرحواره درمانی است. تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتاری و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان دختر دارای نشانه های اضطراب. پژوهش بصورت مداخله ای و از نوع پیش آزمون_پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش 28 دانش آموز مقطع راهنمایی دارای نشانه های اضطراب شهرستان رشت در سال تحصیلی 96-1395 بودند که بر پایه پرسشنامه اضطراب بک (1990) و ملاک های راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (2013) شناسایی و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای گرد آوری داده ها از مقیاس سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری (2005) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (2001) پیش و پس از درمان استفاده شد. گروه آزمایش در 10 جلسه، مورد درمان گروهی با الگو طرحواره درمانی یانگ قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که درمان گروهی با مدل طرحواره درمانی بر بهبود سیستم های بازداری/ فعال سازی رفتاری و تنظیم شناختی هیجان در دانش آموزان دارای نشانه های اضطراب تاثیر دارد (001/0>P). برای رویارویی با نشانه های اضطراب دانش آموزان و بهبود تنظیم شناختی هیجان می توان از طرحواره درمانی استفاده کرد.