اثر مواجهه مزمن با نیترات در دوره بارداری و پس از تولد بر حافظه احترازی در موش سوری

نیتریک اکساید به طور مستقیم در مکانیسم های مسئول نورون زایی و تکامل در جنین دخیل است. همچنین، نیتریک اکساید در مدل های مختلف می تواند باعث تخریب و یا بهبود حافظه گردد. از طرف دیگر، گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهند تجویز نیترات می تواند به تولید نیتریک اکساید منجر شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر مواجهه مزمن با نیترات در دوره بارداری و پس از آن بر حافظه احترازی در فرزندان موش های سوری است. در این مطالعه تجربی 28 موش سوری نر به 4 گروه زیر تقسیم بندی شدند: دو گروه کنترل و دو گروه آزمایش که نیترات سدیم (100 میلی گرم/لیتر) را در آب آشامیدنی در طول دوره بارداری و شیردهی تا 6 روز و 11 روز پس از تولد نوزادان دریافت کردند. یادگیری و حافظه حیوانات 30 روز پس از آخرین دریافت نیترات سدیم در دستگاهStep down و طی 2 روز (آموزش و آزمون) بررسی شد. اندازه گیری متابولیت های نیتریک اکساید در بافت مغز با استفاده از روش گریس انجام گردید. دریافت نیترات سدیم در طول دوره بارداری و شیردهی تا 11 روز پس از تولد سبب بهبود حافظه احترازی نسبت به گروه کنترل در حیوانات گردید (0/05<P). همچنین، دریافت نیترات سدیم در طول دوره بارداری و شیردهی و پس از تولد تا 6 و 11 روزگی تغییری در میزان متابولیت های نیتریک اکساید ایجاد نکرد. دریافت نیترات سدیم در دوران بارداری و شیردهی سبب بهبود حافظه اجتنابی در موش سوری می شود.