تبارشناسی و مقایسه تنوع ژنتیکی ماهی خیاطه (1986 Alburnoides eichwaldi De Filippi) براساس ژن سیتوکروم b، در پنج رودخانه از حوزه شمالی ایران

ماهی خیاطه 1863 Alburnoides eichwaldi De Filippi جزء ماهیان با اندازه کوچک از کپورماهیان، بنتوپلاژیک، رودرو، ساکن آب شیرین و لب شور بوده و محدوده اسیدیته 8-7 را تحمل می کنند. عمدتا در مناطق کم عمق و جریان دار نهرهای کوهستانی می باشد. این ماهیان بسترهای سنگی سخت، آب های تمیز و سرشار از اکسیژن را ترجیح می دهند. به دلیل اندازه کوچک از نظر صید ورزشی و شیلاتی ارزش چندانی ندارد. در این پژوهش به علت نبود مطالعات ملکولی منسجم این گونه، تنوع ژنتیکی ماهی خیاطه در پنج رودخانه زرین گل، مادرسو، صفارود، کسیلیان، زالکی در حوزه شمالی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 26 نمونه بافت از عضله ماهی خیاطه جمع آوری و پس از انتقال به آزمایشگاه، DNA آن ها از بافت عضله گونه استخراج گردید. نتایج نشان داد که بین توالی های نوکلئوتیدی نمونه های مورد مطالعه تنوع هاپلوتیپی قابل قبولی وجود دارد. در مجموع 17 هاپلوتایپ شناسایی شد که نشان از تنوع ژنتیکی بالا این ماهی در این رودخانه ها دارد. هم چنین براساس تجزیه و تحلیل درخت فیلوژنی سه جمعیت از این ماهی در رودخانه های فوق شناسایی شد. نمونه های جمعیتی غربی (حوزه سفید رود) شامل رودخانه های صفارود و زالکی را می توان به صورت A. eichwaldii در نظر گرفت درحالی که می توان گفت جمعیت های رودخانه کسیلیان یک نیایی مجزا می باشد (Alburnoides sp1). نمونه های جمعیتی شرقی (حوزه گرگانرود) شامل رودخانه های زرین گل و مادرسو کاملا مجزا از نمونه های دیگر بوده و گونه های کاملا متفاوتی را به وجود آورده اند (Alburnoide sp2).