تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف رزوراترول بر مقادیر آدیپونکتین و رزیستین در موش های دیابتی نوع دو

آدیپونکتین و رزیستین؛ آدیپوسایتوکاین مرتبط با مقاومت به انسولین هستند. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و مصرف رزوراترول بر مقادیرآدیپونکتین و رزیستین در موش های دیابتی نوع دو بود. در این مطالعه ی تجربی، 32 سر موش صحرایی دیابتی شده ی نژاد اسپراگ داولی (میانگین وزن 10±225 گرم و سن 10 هفته ای) با رژیم غذایی پرکالری دیابتی به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، مکمل، تمرین، تمرین + مکمل) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت 8 هفته، هر هفته 5 جلسه، هر جلسه 18 دقیقه تحت تاثیر تمرین تناوبی شدید با شدت 90 تا 100 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی قرار گرفتند. گروه های دریافت کننده ی مکمل روزانه 10 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن به مدت هشت هفته و سه بار در هفته به صورت گاواژ دریافت کردند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک راهه و سطح معناداری (05/0≥P) ارزیابی شد. نتایج نشان داد هشت هفته تمرین و مصرف رزوراترول بر آدیپونکتین سرم افزایش ولی از لحاظ آماری تاثیر معناداری نداشت (652/0=P). با این حال بر رزیستین سرم در گروه تمرین ومکمل کاهش و تاثیر معناداری داشت (001/0=P) ، همچنین میانگین مقادیر گلوکز ناشتا، انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه های تجربی کاهش معناداری پیدا کرد (001/0=P). به نظر می رسد اجرای تمرین تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول می تواند با تغییر در عوامل مرتبط مقاومت به انسولین باعث کنترل گلوکز دردیابت نوع دو شود.