تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر روی FGF12 و مقاومت به انسولین جوانان پسر چاق

FGF21 به طور عمده در کبد، بافت چربی و پانکراس بیان می شود و از طرفی در تنظیم متابولیسم گلوکز و چربی نقش دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر روی FGF21 و مقاومت به انسولین جوانان پسر چاق بود. در این پژوهش نیمه تجربی 45 پسر جوان چاق به صورت هدفمند انتخاب و به طور همگن به سه گروه تناوبی با شدت بالا (وزن 18/10±40/90 کیلوگرم)، تداومی با شدت متوسط (وزن 81/11±66/91) و کنترل (وزن 55/9±86/91 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین تناوبی و تداومی تمرینات را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند. تمرین تناوبی با شدت 60 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین تداومی با شدت متوسط شامل 40 دقیقه دویدن با شدت 40 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه بود. گروه کنترل در طول دوره پژوهش در هیچ برنامه تمرین ورزشی شرکت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و آنالیز ANOVA بررسی شدند. نتایج این پژوهش نشان داد؛ سطوح سرمی FGF21 و مقاومت به انسولین در گروه های تمرین تناوبی باشدت بالا و تداومی با شدت متوسط افزایش معناداری داشت(05/0≥p)، هچنین تغییرات پیش تا پس آزمون سطوح سرمی FGF21 و مقاومت به انسولین در گروه های تمرین در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود(05/0≥p).