تاثیر سطوح مختلف نانوذرات کورکومین بر کیفیت تخم‎مرغ، فرآسنجه های خونی، پاسخ ایمنی و قابلیت هضم آن در مرغ های تخم گذار

این مطالعه با هدف ارزیابی تاثیر سطوح مختلف نانو ذرات کورکومین بر شاخص های کیفیت تخم‎مرغ، فراسنجه های بیوشیمیایی خون، پارامترهای ایمنی و همچنین قابلیت هضم آن در مرغ های تخم گذار انجام شد. تعداد 160 قطعه مرغ تخم گذار سویه های- لاین با سن 60 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی شامل چهار تیمار، چهار تکرار و هر تکرار حاوی ده پرنده مورد استفاده قرار گرفت. تیمار های مورد استفاده در این آزمایش شامل سطوح مختلف نانو ذرات کورکومین (صفر، 400، 800 و 1200 میلی گرم در کیلوگرم جیره) بود که از طریق جیره غذایی در اختیار پرندگان قرار گرفت. صفات کمی و کیفی تخم‎مرغ هر دو هفته یکبار ارزیابی شدند. بررسی فراسنجه های بیوشیمیایی سرم در میان و پایان دوره آزمایش انجام گرفت و در هفته ششم آزمایش گلبول قرمز گوسفندی تزریق شد و سپس در هفته های، هفتم و هشتم آزمایش فاکتورهای ایمونولوژی سرم مورد ارزیابی قرار گرفت. افزودن سطوح مختلف نانوذره کورکومین اثر معنی داری بر ضخامت پوسته نداشت، اما در هفته های انتهایی آزمایش بر شاخص رنگ زرده اثر معنی داری نشان داد (05/0>p). در بررسی فرآسنجه های بیوشیمایی سرم در میان دوره، غلظت آنزیم های آلانین آمینو ترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینو ترانسفراز (AST)، به طور معنی داری تحت تاثیر نانوذره کورکومین قرار گرفت (05/0>p)، اما در پایان دوره آزمایش غلظت کلسترول، LDL و HDL و نسبت بین این دو تحت تاثیر مصرف دوزهای نانوذره کورکومین قرار گرفت (05/0>p). سطح 400 میلی گرم نانوذره کورکومین بیشترین تیتر آنتی بادی را نسبت به تیمار شاهد نشان داد (05/0>p). سطوح 400 و 800 میلی گرم نانوذره بیشترین میزان هضم و جذب کورکومین را نشان دادند (05/0>p). نانوذره کورکومین در دوز های کم (400 میلی گرم) اثرات مثبت و پایداری در پایان دوره آزمایش بر فراسنجه های بیوشیمیایی، ایمنولوژی سرم، قابلیت هضم کورکومین و همچنین بر رنگ زرده تخم‎مرغ داشت.