رویکرد اقتصادی به اعتیاد؛ چرا اقتصاد رفتاری یک چارچوب تحلیلی مناسب است؟

این مقاله درصدد رسیدن به درک بهتری از رویکرد اقتصادی به تحلیل رفتار اعتیادی است. اعتیاد، مطابق با تعاریف استاندارد، یک رفتار مصرفی است که از الگوهای رفتاری مشخصی پیروی می‍کند. تحقیقات اخیر در علوم اعصاب نشان دهنده اتفاق‍نظرهای گسترده درمورد نحوه تاثیر مصرف مواد اعتیادآور بر سازوکار‍های عصب‍شناختی دخیل در فرایند تصمیم‍گیری است. این یافته‍ها که تحت حمایت الگوهای روان‍شناختی از رفتار اعتیادی قرار دارند سبب شده است امروزه با اطمینان بیشتری از شناخت ماهیت اعتیاد بتوان سخن گفت. آنچه که از رویکرد اقتصادی به تحلیل رفتار اعتیادی انتظار می رود، توسعه این شناخت به تدوین سیاست‍های مورد نیاز در حوزه اعتیاد است. کاربرد علم اقتصاد بدین منظور با تعریف معیارهای رفاهی تصریح‍شده برای مصرف‍کنندگان به تجویز سیاست‍هایی منجر می‍شود که در میزان تحقق اهداف خود قابل ارزیابی و مقایسه هستند. در این میان اقتصاد رفتاری امکان مشارکت مفاهیم و بینش‍های تخصصی رشته‍های مرتبط با اعتیاد را در این مسیر فراهم می‍کند. ازاین منظر، مفاهیم کیفی روان‍شناختی و عصب‍شناختی مرتبط با رفتار اعتیادی، در چارچوب‍های کمی تصمیم گیری مورد توجه قرار می‍گیرد تا به‍منظور کاهش آسیب‍های مرتبط با اعتیاد، سیاست‍گذاری با ابزارهای تحلیلی دقیق‍تر، و در عین حال جامع‍تری، دنبال شود. این مقاله به دنبال تبیین این موضوع است که چرا اقتصاد رفتاری یک چارچوب تحلیلی مناسب برای استخراج دلالت‍های سیاستی مورد نیاز در حوزه اعتیاد است.