تولید ژله رویال، مقدار تیامین ژله رویال و توسعه غدد هیپوفارنژیال در کلنی های زنبور عسل ایرانی (Apis mellifera Meda) تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین

برای بررسی اثر تغذیه ای تیامین (ویتامین1B) بر توسعه غدد هیپوفارنژیال، تولید و میزان تیامین ژله رویال کلنی زنبورعسل ایرانی (Apis mellifera M.) آزمایشی در شرایط طبیعی در موسسه تحقیقات علوم دامی کشور انجام شد. در این آزمایش 20 کلنی زنبور عسل ایرانی در پنج گروه تغذیه ای با چهار تکرار مورد استفاده قرار گرفت. کلنی های گروه کنترل با شربت شکر 1:1 و کلنی های آزمایشی به روش مشابه ولی با این تفاوت تغذیه شدند که شربت شکر با سطوح مختلف تیامین (100، 200، 300 و 400 پی پی ام) مکمل سازی شده بود. عملیات صحرایی به مدت60 روز (30 روز تغذیه با شربت و 30 روز بعد از تغذیه) انجام گرفت. برای بررسی رشد و نمو غدد هیپوفارنژیال، طول و عرض ده آسینی برای هر زنبور کارگر در 3، 6، 9، 12 و 15 روزگی با استفاده از استریومیکروسکوپ اندازه گیری شد. همچنین برای تعیین تیامین ژله رویال یک فرایند استخراج به وسیله دستگاه کروماتوگرافی (HPLC) انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد که سطح آسینی غدد هیپوفارنژیال زنبورهای کارگر در کلنی های تغذیه شده با سطوح مختلف تیامین دارای اختلاف معنی داری می باشد. زنبورهای تغذیه شده با سطوح بالای تیامین سطح آسینی بیشتری داشتند (05/0P<). تجزیه محتوای تیامین نمونه های ژله رویال با استفاده از دستگاه HPLC نشان داد که مقدار تیامین در ژله رویال کلنی های تغذیه شده با 400 پی پی ام تیامین بیشتر از (7/2 میلی گرم در صد گرم) کلنی های دیگر بود (05/0P<). به طور کلی می توان گفت که استفاده از سطوح مختلف تیامین باعث بهبود عملکرد کلنی های زنبورعسل می شود.