تغییرات مقادیر سرمی اینترلوکین 8 در عفونتهای دستگاه ادراری فوقانی و تحتانی کودکان 3 ماه تا 12 ساله در سال 1393 و 1394 در سمنان

عفونت دستگاه ادراری یکی از شایع ترین بیماری های باکتریال در کودکان محسوب می شود. این عفونت می تواند عوارض جدی، مانند آسیب دائم کلیوی، نارسایی مزمن کلیه و حتی پرفشاری خون به دنبال داشته باشد؛ هدف این مطالعه، بررسی تغییرات سطح سرمی اینترلوکین 8 در عفونت های ادراری فوقانی و تحتانی و نیز، بررسی ارتباط آن با نوع درگیری سیستم ادراری بود. مطالعه ی حاضر یک مطالعه ی مقطعی آینده نگر است. جامعه ی آماری شامل تمامی کودکان 3 ماه تا 12 ساله ی مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین(ع) شهرستان سمنان بود که با روش نمونه گیری آسان در دسترس، تعداد 57 کودک انتخاب شدند و بر حسب نیاز و براساس تشخیص پزشک، به صورت خوراکی یا تزریقی با یک پروتکل واحد درمان شدند. سطح سرمی اینترلوکین 8، قبل از درمان و 3روز بعد از شروع درمان، با روش الایزا و با استفاده از کیت های در دسترس، اندازه گیری شد. اسکن DMSA نیز، یک هفته پس از بستری برای بررسی شدت درگیری پارانشیم کلیه، جهت تعیین و افتراق عفونت های ادراری تحتانی و فوقانی انجام گرفت. در این مطالعه، 57 نفر با میانگین سنی 76/20±2/21 ماه، وارد مطالعه شدند. کودکان با سن بیش از 20 ماه نسبت به گروه دیگر، بیش تر به عفونت سیستم ادراری فوقانی مبتلا شده بودند (005/0=P). در افراد مذکر، شیوع عفونت ادراری فوقانی، به طور معنی داری کم تر بود (049/0=P). کودکان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری فوقانی نسبت به تحتانی، غلظت اینترلوکین8 (001/0=P) بالاتری داشتند. در کل، نتایج این مطالعه نشان داد که اینترلوکین 8 از غلظت سرمی بالاتری در عفونت های ادراری فوقانی نسبت به عفونت های ادراری تحتانی برخوردار بود، در نتیجه از این آزمایش می توان به عنوان جایگزین مناسبی برای اسکن DMSA، در پیش گویی نوع عفونت سیستم ادراری استفاده کرد.