شرح احوال و بررسی دیوان شعاعی قاجار

آنچه از گنجینه میراث ادبی مکتوب ما در دسترس است اندک نیست لیکن با تمام کوشش هایی که در جهت احیا و شناساندن این آثار صورت پذیرفته، شاعران، نویسندگان و آثاری که هنوز در انزوا قرار دارند، کم نیستند. یکی از شاعران ادب فارسی که در عصر خویش از شاعران توانا و مشهور بوده، «محمدحسین بن عیسی دولو بیگلربیگی» متخلص به «شعاعی» است که در دوره قاجار می زیسته و آثارش جزء دوره بازگشت ادبی است. دیوان شعاعی قاجار شامل مثنوی های «مصیبت نامه» و «مختارنامه»، غزلیات و قالب های دیگر همچون قطعه، قصیده، ترجیع بند، ترکیب بند، رباعی و... است که در مجموع حدود هفده هزار بیت است. در مثنوی ها از شاهنامه فردوسی و در غزلیات از سعدی تقلید کرده است. در این مقاله نگارندگان با استفاده از تصاویر دو نسخه این کتاب، یکی متعلق به کتابخانه ملی با شماره 970 ف و دیگری متعلق به کتابخانه ملک با شماره 4749 ش، به معرفی این نسخ پرداخته و محتوا و مضامین شعری شاعر را بررسی کرده اند.