بررسی تاثیر مکمل N-استیل سیستئین بر سندرم تخمدان پلی کیستیک در زنان نابارور: یک مرور سیستماتیک بر روی مطالعات کارآزمایی بالینی

سندرم تخمدان پلی کیستیک یکی از شایع ترین اختلالات اندوکرینی است که حدود 10 درصد زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. برای درمان این اختلال داروهای مختلفی استفاده می شود که یکی از این داروها N-استیل سیستئین(NAC) هست که توانایی تحریک ترشح انسولین از سلول های پانکراسی و همچنین تنظیم گیرنده های انسولین در سطح اریتروسیت ها را داراست. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر این مکمل می تواند بر روی مقاومت انسولین، استرس اکسیداتیو، سطح هموسیستئین سرم در زنان نابارور می باشد. با جست وجو در پایگاه های علمی؛ PubMed، Google Scholar، Science Direct، Scopus و Web of Science با استفاده از کلیدواژه های؛N-Acetyl-L-cysteine, N-acetylcysteine NAC PCOS, Polycystic Ovary Syndrom و Polycystic Ovarian Syndrome مطالعات منتشرشده در بین سال های 1990 تا 2018 استخراج شدند.  NACبه دلیل داشتن گروه تیول دارای پتانسیل بالقوه برای خنثی سازی رادیکال های آزاد بوده و می تواند سبب افزایش فعالیت آنتی اکسیدان هایی مانند گلوتاتیون پراکسیداز شود. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که کاهش مقاومت به انسولین یکی از مکانیسم های عملکرد NAC می باشد که شبیه به مکانیسم عملکرد متفورمین می باشد. این ماده با ایجاد حساسیت به انسولین و تاثیر آنتی اکسیدانی باعث القا تخمک گذاری در زنان PCOS خواهد شد. همچنین سطوح بالای هموسیستئین می تواند در اثر ایجاد گونه های فعال اکسیژن سبب ایجاد اختلال عملکرد اندوتلیالی شود، به همین دلیل NAC می تواند به عنوان یک ماده محافظ عروق علیه آسیب اکسیداتیو عمل کند. NAC می تواند با تاثیر روی فاکتورهای مختلفی که در ناباروری نقش دارند می تواند در روند بهبودی PCOS نقش مهمی ایفا کند.