مروری بر درمان های رایج و راهکارهای پیشگیرانه جهت درمان شپش سر

پدیکلوز کپیتیس یا همان شپش سر بیشتر در بچه ها شایع است. اگرچه آلودگی با شپش بیماری خاصی را منتقل نمی کند اما به دلیل ایجاد اضطراب و استرس بالایی که در فرد مبتلا ایجاد می کند نیاز به درمان را ایجاب می نماید. شیوع این آلودگی در اثر نمایش ناکافی و غیرضروری در حال افزایش است. این مقاله مروری می تواند به عنوان یک مرجعی برای انواع درمان های رایج در پدیکلوز کپیتیس به کار رود. این پژوهش مطالعه ای مروری است که با هدف درمان های پدیکلوز سر و با بررسی متون در منابع اینترنتی و پایگاه های اطلاعاتی در دسترس مانند Pubmed، Science Direct، Google Scholar، SID با کلیدواژه های فارسی شپش سر، پدیکولوز، درمان، دارو و با کلیدواژه های انگلیسی Pediculusis Capitis، Head Lice، Treatment، Therapy و Drugs در محدوده زمانی بین سال های 2018-1990 انجام شد. درمان های متعددی برای درمان این آلودگی بکار می رود که شامل پرمترین، مالاتیون، ایورمکتین موضعی و خوراکی، لیندان، بنزیل الکل، اسپینوساد، دایمتیکون و استفاده از ترکیباتی است که به صورت مکانیکال آلودگی را از بین می برد. هرکدام از این ترکیبات با توجه به سن و شرایط خاص هر فرد در بیمار استفاده می شود. باید به این نکته توجه شود که ایمن ترین و موثرترین درمان برای فرد مبتلا انتخاب شود و داروهای موضعی به عنوان خط اول درمان ارجح می باشند. استفاده از داروهای سیستمیک باید محدود به مواردی شود که عدم پاسخ و مقاومت به داروهای موضعی وجود داشته باشد. غربالگری و درمان افراد در تماس نزدیک با فرد آلوده در رسیدن به درمانی کامل کمک کننده خواهد بود.