اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت (CFT) بر بهزیستی ذهنی دانشجویان دارای اختلال خواب

دانشجویان یکی از گروه های آسیب پذیر در برابر مشکلات خواب هستند و شیوع بالای فشارهای روان شناختی و عواطف منفی در آنان می تواند مخل کیفیت و کمیت خواب باشد. تحقیقات نشان داده است که درمان های روان شناختی می تواند بر بهبود اختلال خواب موثر باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر بهزیستی ذهنی دانشجویان دارای اختلال خواب بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور قهدریجان در سال تحصیلی 96- 1397 بود. از جامعه آماری فوق 30 نفر از دانشجویان دارای اختلال خواب به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (15 نفر برای هر گروه). مشارکت کنندگان در گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای درمان متمرکز بر شفقت را به صورت گروهی دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه پرسشنامه بهزیستی ذهنی و پرسشنامه اختلال خواب را در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS -16 و با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره (مانکوا) و تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بیانگر تفاوت معنادار بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیر پژوهش بود (002/0=P). همچنین این مداخله بر مولفه های بهزیستی ذهنی(عواطف مثبت و منفی) نیز تاثیر داشت (05/0>P). بنا بر یافته های این پژوهش درمان متمرکز بر شفقت درمان موثری بر روی بهزیستی ذهنی دانشجویان است. لذا انجام مداخلات بر اساس این رویکرد می تواند برای دانشجویان دارای اختلال خواب مفید باشد.