مروری بر پروفایل ایمونوهیستوشیمی ژانت سل گرانولوما و ارتباط آن با پاتوژنز و رفتار بیولوژیکی این ضایعات

ژانت سل گرانولومای فکی (مرکزی و محیطی) دو ضایعه نسبتا شایع با اتیولوژی و پاتوژنز نامشخص می باشند. همچنین علت تفاوت در رفتار بیولوژیک آنها هنوز بدرستی مشخص نشده است. این مقاله مروری با هدف ارزیابی نشانگرهای مختلف ایمونوهیستوشیمی بررسی شده در این ضایعات و بررسی ارتباط بیان این نشانگرها با رفتار و پاتوژنز آنها طراحی شد. مقالات منتخب با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی Google scholar، Pubmed، Science direct با واژه های کلیدی giant cell granuloma، pathogenesis، biologic behavior در فاصله سالهای 2010 تا ماه آوریل 2019 گردآوری گردید. تمامی 27 مطالعه گردآوری شده که از تکنیک ایمونوهیستوشیمی استفاده کرده بودند، از نظر نوع سلولهای مورد بررسی، تفاوت بیان نشانگر بین گروه های مختلف ضایعه، ارتباط نشانگر مورد بررسی با رفتار بیولوژیک و پاتوژنز ضایعه مورد ارزیابی قرار گرفتند.  از نظر بیان نشانگرهای عروقی به ترتیب در %55/5  و %33/3 مطالعات، ارتباط مثبت با رفتار و پاتوژنز ژانت سل گرانولوماها بیان شد. بررسی بیان نشانگرهای استئوکلاستوژنز هم به ترتیب در %45/5 و %77/2 مقالات ارتباط مثبت با رفتار و پاتوژنز را نشان داد. از نظر بررسی پروتئین های سیکل سلولی نیز با اختلاف اندکی %43/8  مقالات ارتباط و %57/1 عدم ارتباط با رفتار را ذکر کردند؛ اما از نظر تاثیر آنها در پاتوژنز %7/85 مقالات ارتباط واضحی را بیان نکردند. به نظر می رسد که فرایندهای دخیل در القاء تمایز استئوکلاستها بیشترین ارتباط را با پاتوژنز، و آنژیوژنز بیشترین ارتباط را با رفتار بیولوژیک ژانت سل گرانولوماها دارد.