رابطه امید و رضایت از زندگی با قلدری و قربانی شدن دانش آموزان با نقش میانجی ارتباط با مدرسه: یک مدل تحلیل مسیر

هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه امید و رضایت از زندگی با قلدری و قربانی شدن دانش آموزان با نقش واسطه ای ارتباط با مدرسه بود. طرح پژوهش حاضر از نوع مقطعی بود. جامعه آماری دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 بودند. نمونه 300 دانش آموز بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری مقیاس امید اسنایدر، رضایت از زندگی داینر و همکاران، مقیاس ارتباط با مدرسه واترز و کراس، و مقیاس قلدری ایلی نوی اسپلاگه و هولت بودند. مدل فرضی با تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار LISREL8.57 آزمون شد. یافته ها حاکی از آن بود که امید و رضایت از زندگی بر ارتباط با مدرسه اثر ساختاری مستقیم در جهت مثبت داشت. رضایت از زندگی بر قلدری اثر ساختاری مستقیم در جهت منفی داشت، قلدری بر قربانی شدن اثر ساختاری مستقیم در جهت مثبت داشت. ارتباط با مدرسه بر قلدری و قربانی شدن اثر مستقیم ندارد. اثر غیرمستقیم امید و رضایت از زندگی بر قلدری و قربانی از طریق ارتباط با مدرسه تائید نشد. رضایت از زندگی بر قربانی شدن به واسطه قلدری اثر غیرمستقیم داشت. رضایت از زندگی یک عامل تسهیل کننده ارتباط با مدرسه بود و به عنوان یک عامل محافظت کننده علیه قلدری عمل می کرد. امید و ارتباط با مدرسه به عنوان عوامل محافظت کننده برای پیشگیری از قلدری عمل می کردند.