کاربست مدیریت دانش در بین مدیران ستادی آموزش و پرورش بر اساس مدل جاشپارا

امروزه دانش به عنوان منبع خلق ارزش تلقی می‏ شود لذا کاربست آن از اهمیت ویژه‏ ای برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی میزان کاربست مدیریت دانش با استفاده از مدل جاشپارا در آموزش و پرورش خراسان جنوبی انجام گرفته ‏است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش، 260 نفر از مدیران ستادی آموزش و پرورش خراسان جنوبی در سال تحصیلی 1394 بودند که حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان و با استفاده از نمونه‏ گیری تصادفی طبقه‏ ای نسبتی، تعداد 158 نفر تعیین گردید. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته‏ شامل 39 گویه و در چهار مولفه تنظیم گردید، برای تعیین ویژگی‏ های روانسنجی پرسش‏نامه، روایی محتوا با نظر خبرگان و روایی سازه با تحلیل عاملی تایید شد. نتایج نشان داد که تمامی مولفه ‏های مدیریت دانش به غیر از سازماندهی در سطح معنی‏ داری (05/0p<) بالاتر از متوسط هستند. همچنین بین سابقه کار مدیران و تمامی مولفه ‏های مدیریت دانش رابطه معنی‏ داری وجود ندارد، اما بین مولفه اکتساب و خلق دانش با سابقه کار رابطه مثبت و معنی داری تایید گردید. نتایج نشان داد که در بین سطوح مختلف مدیران با کاربست مدیریت دانش و مولفه ‏های آن، تفاوت معنی‏ داری وجود ندارد. یافته‏ ها نشان داد که وضعیت کاربست مدیریت دانش در سطح نسبتا مطلوبی قرار دارد.