تعیین توزیع غلظت NO2، CO و PM2.5 با استفاده از یک مدل فتوشیمیایی آلودگی هوا: مطالعه موردی شهر تهران

تهران از نظر آلودگی هوا یکی از شهرهای بسیار آلوده جهان است. مدل سازی یک ابزار مفید در مدیریت آلودگی هوا بشمار میرود. اهداف این مطالعه شامل تعیین توزیع غلظت آلاینده های اصلی هوا در شهر تهران و ساختن مدلی فتوشیمیایی متناسب جغرافیا و خصوصیات طبیعی شهر تهران می باشد. در این تحقیق با استفاده از سیستم مدل سازی WRF/CAMx غلظت همه آلاینده های ناشی از منابع متحرک در یک اپیزود 60 روزه (آذرماه و دی ماه سال 1394) در محدوده شهر تهران محاسبه شده و همچنین کانتور توزیع غلظت برای آلاینده های ، CO و  رسم شده است. در این راستا سیاهه انتشار مربوط به منابع متحرک با کد نویسی در فرترن و خروجی های مدل هواشناسی WRF برای مدل سازی کیفیت هوا آماده شده و سپس با استفاده از مدل CAMx، کیفیت هوای شهر تهران در طول این 60 روز  شبیه سازی شده است. نتایج مربوط به شبیه سازی هواشناسی با مقادیر اندازه گیری شده در ایستگاه مهرآباد مقایسه و درستی سنجی شده اند.  همچنین به منظور درستی سنجی نتایج مربوط به شبیه سازی، غلظت آلاینده ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرومتر با غلظت اندازه گیری شده ایستگاه های پایش آلودگی هوا مقایسه شده است. در این مطالعه کانتور غلظت برای ، CO و  و نحوه توزیع غلظت این آلاینده ها مشخص شده است با توجه به کانتورهای غلظت نقاط مرکزی تهران از آلودگی بیشتر برخودارند. میزان خطای میانگین مدل نسبت به مقادیر اندازه گیری شده برای ایستگاه های شریف، شادآباد، شهرری و گلبرگ به ترتیب 41%، 24%، 37.8% و 37.2% می باشد. که در بحث شبیه سازی آلودگی هوا قابل قبول می باشند. این مدل سازی نشان می دهد در نقاطی که منابع متحرک بیشتر تردد دارند مقدار آلودگی هوا بیشتر است و می توان گفت بیشتر آلودگی هوای تهران ناشی از منابع متحرک می باشد.