مقایسه شاخص های یکپارچه عملکرد دیداری - شنیداری در دانش آموزان مبتلا به بیش فعالی، نقص توجه و بیش فعالی نقص توجه

توانایی تشخیص و طبقه بندی محرک های شنیداری و ردگیری الگوهای معنی دار آنها و تشخیص تفاوت بین اصوات در زبان محاوره ای به تقویت ادراک شنیداری بستگی دارد . به نظر می رسد کودکان مبتلا به بیش فعالی / نقص توجه، به دلیل نقص در فرایندهای حسی (شنیداری و دیداری) و دامنه محدود توجه درزمینه های تحصیلی، شناختی به ویژه عملکردهای اجرایی ، اجتماعی، رفتاری و هیجانی با مشکلات عدیده ای مواجه اند. هدف این پژوهش مقایسه شاخصهای عملکرد دیداری و شنیداری در بین سه گروه اختلال بیش فعالی، نقص توجه، بیش فعالی- نقص توجه بود.  برای این منظور طی یک پژوهش علی مقایسه ای، 69 دانش آموز با تشخیص اختلال بیش فعالی/ نقص توجه به شیوه ی  نمونه گیری دردسترس انتخاب و از نظر عملکرد پیوسته دیداری- شنیداری مورد آزمون قرار گرفتند. این بررسی، آزمودنی ها را در سه گروه اختلال بیش فعالی (9 نفر)، نقص توجه (30 نفر)، اختلال توام بیش فعالی- نقص توجه (30نفر) قرار داد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که شاخصهای عملکرد شنیداری و دیداری در دانشآموزان مبتلا به بیش فعالی، نقص توجه، بیش فعالی- نقص توجه دارای تفاوت معناداری است و عملکرد شنیداری و دیداری گروه بیش فعالی بهتر از گروه های نقص توجه و بیش فعال نقص توجه است. این پژوهش از وجود نقصهایی در آزمونهای مرتبط دیداری و شنیداری افراد مبتلا به ADHD حمایت می کند.