بررسی مقایسه ای سیستم حساسیت به تنبیه، سیستم حساسیت به پاداش و عصب شناسی عاطفی شخصیت بر اساس ابعاد سایکوپاتولوژیک دختران نوجوان

دوران نوجوانی به عنوان دوره پراسترس در فرایند رشد شناخته می شود، طی این دوران نوجوانان همزمان با تغییرات جسمانی و شناختی، تغییرات عاطفی و هیجانی زیادی را به صورت آشفتگی هیجانی تجربه می کنند. آشفتگی روان شناختی از مشکلات شایع در دوران نوجوانی خصوصا در بین دختران است. هدف پژوهش حاضر مقایسه ی سیستم حساسیت به تنبیه و سیستم حساسیت پاداش و عصب شناسی عاطفی شخصیت بر اساس ابعاد سایکوپاتولوژیک آشفتگی روان شناختی (اضطراب، استرس و افسردگی) دختران نوجوان بود. برای این منظور طی یک پژوهش علی مقایسه ای، 120 دختر دانش آموز شهرستان تبریز که بیشترین و کمترین آشفتگی روان شناختی را داشتند انتخاب و از نظر سیستم حساسیت به تنبیه و پاداش و عصب شناسی عاطفی شخصیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که بین دختران با آشفتگی روان شناختی بالا و پایین از لحاظ ابعاد حساسیت به تنبیه و پاداش و همچنین ابعاد عصب شناختی عاطفی شخصیت تفاوت معناداری وجود دارد. به نظر می رسد فعالیت سیستم حساسیت به تنبیه و تقویت و همچنین تجربه عواطف منفی می تواند پیش بین مهمی در شناسایی افراد با مشکلات روان شناختی باشد.