بررسی رابطه ساختاری سرشت و منش ، الکسی تایمیا و استرس ادراک شده با اعتیادپذیری در دانشجویان

سرشت، سبک رفتاری یک فرد است که روش های پاسخ خاص او را تعیین می کند و شامل سازمان یافتگی کارکردی متشکل از سامانه های متفاوت و دریافت منطقی درباره خود، دیگران و دنیا است. مشخصه اصلی الکسی تایمیا مشکل در شناخت هیجآنهای خود و تنظیم واکنش های احساسی در مواجهه با وقایع هیجانی است. هدف پژوهش بررسی رابطه سرشت و منش و الکسی تایمیا با اعتیادپذیری دانشجویان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 348 دانشجو به شیوه ی  نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر سرشت و منش، الکسی تایمیا، استرس ادراک شده و آمادگی به اعتیاد مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل عامل تاییدی و مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد مدل اندازه گیری شده با مدل مفهومی برازش مطلوب دارد. اثر الکسی تایمیا و استرس ادراک شده بر اعتیاد پذیری مثبت و معنادار است همچنین اثر نوجویی، پاداش وابستگی، آسیب پرهیزی، خودراهبری وخودفراروی بر اعتیادپذیری مثبت و معنی دار و اثر خودراهبری و خودفراروی بر اعتیادپذیری منفی و معنی دار است. این پژوهش از این موضوع حمایت می کند که  الکسی تایمیا ، استرس ادراک شده و عوامل سرشت و منشی از عوامل زمینه ساز در ابتلا به اعتیاد هستند.