مطالعه اثرضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موش های آلوده به پلاسمودیوم برگئی: یک مطالعه تجربی

با توجه به مقاومت انگل پلاسمودیوم عامل بیماری مالاریا نسبت به داروهای ضد مالاریایی، یافتن دارویی جایگزین برای درمان بیماران امری ضروری به نظر می آید. لذا مطالعه حاضر با هدف مطالعه اثر ضد مالاریایی عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل (Zingiber Officinale) در موش های آلوده به پلاسمودیوم برگئی انجام شد. در مطالعه تجربی حاضر، 40 سر موش به پلاسمودیوم برگئی آلوده شدند و طی چهار روز متوالی با غلظت های 50، 100، 150، 200 و250 میلی گرم بر میلی لیتر عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل مورد درمان قرار گرفتند. تست سمیت بر روی کبد و کلیه موش ها انجام شد. در آخر داده ها از لحاظ آماری با آزمون های t زوجی و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل در دوز درمانی 250 میلی گرم اثر مهاری 62 درصدی بر رشد انگل در موش سوری داشت که از نظر آماری اختلاف آن با گروه کنترل معنی دار بود (05/0>P). بیش ترین میزان بقاء در موش ها مربوط به غلظت 250 میلی گرم با میانگین 2± 24 روز بود که اختلاف آن نسبت به سایر گروه های درمانی معنی دار بود (05/0>P). مقایسه کبد و کلیه موش ها با گروه کنترل منفی نشان داد عصاره فوق فاقد سمیت برای این ارگان ها می باشد (071/0P=). با توجه به تاثیر 62 درصدی گیاه زنجبیل در درمان موش های آلوده به پلاسمودیوم برگئی، تحقیقات بیشتر در زمینه استفاده از این گیاه در درمان انگل مالاریا با افزایش دوز درمانی و یا تهیه عصاره های مختلف کلروفرمی و آبی آن پیشنهاد می شود.