اثر عصاره مرزنجوش و آویشن کوهی بر عملکرد، اجزای عملکرد و آنزیم های آنتی اکسیدانی کنجد تحت شرایط تنش کم آبی

این پژوهش به منظور بررسی اثر محلول پاشی عصاره مرزنجوش و آویشن کوهی بر خصوصیات کمی و کیفی کنجد تحت شرایط تنش کم آبی در شرایط مزرعه به اجرا درآمد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 2 رژیم مختلف آبیاری (هر 15 روز یک بار)و کم آبیاری (هر 25 روز یک بار)، 3 سطح محلول پاشی مرزنجوش صفر، 40 و 60 درصد حجمی و 3 سطح محلول پاشی آویشن کوهی صفر، 10 و 20 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد که تنش کم آبی به طور معنی داری سبب کاهش در شاخص های اندازه گیری شده در مقایسه با شرایط شاهد شد. همچنین نتایج نشان داد که تنش کم آبی سبب کاهش درصد روغن و افزایش میزان پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز،آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز شد. به طورکلی مشخص شد که بیشترین شاخص های اندازه گیری شده مربوط به استفاده از عصاره 60 درصد حجمی مرزنجوش و 20 درصد حجمی آویشن کوهی بود. استفاده از عصاره آویشن و مرزنجوش تحت شرایط آبیاری مناسب سبب افزایش 5/27 درصدی عملکرد دانه کنجد نسبت به تیمار شاهد شد ولی در شرایط تنش سبب افزایش 58 درصدی نسبت به تیمار شاهد شد، بنابراین می توان اظهار داشت که در شرایط کم آبی استفاده از عصاره آویشن و مرزنجوش می تواند سبب القای تحمل در گیاه در مقابله با شرایط کم آبی شود بنابراین در مناطقی که با شرایط کم آبی روبرو می باشند می توان جهت افزایش عملکرد استفاده از عصاره آویشن کوهی و مرزنجوش را پیشنهاد داد.