شناسایی عوامل ترغیب کننده و بازدارنده مطالعه در بین دانش-آموزان دوره ی متوسطه شهر اهواز

هدف از انجام پژوهش حاضر شناسائی عوامل ترغیب کننده و بازدارنده عادت به مطالعه دربین دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان اهواز، می باشد. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش توصیفی و پیمایشی است.  نمونه این پژوهش را 380 نفر از دانش آموزان دبیرستانی شهر اهواز تشکیل می دهند که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته شامل 24 سوال بوده است. براساس نتایج 8/62 درصد پاسخگویان را دختران و 2/37 درصد آنان را پسران تشکیل داده اند. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین مطالعه درسی دانش آموزان در طول روز تقریبا 3 ساعت بوده و دختران به طرز معنی دار بیشتر از پسران مطالعه درسی دارند. میانگین مطالعه غیر درسی دانش آموزان نیز حدود 55 دقیقه در روز محاسبه گردید که از این نظر بین میانگین مطالعه دختران و پسران تفاوت معنی دار وجود ندارد. بر اساس یافته ها، رایج ترین راه کسب اطلاعات در بین دانش آموزان، رادیو و تلوزیون و اینترنت است. همچنین یافته ها نشان می دهد که بین تحصیلات والدین و مطالعه غیر درسی دانش آموزان در سطح 037/0 همبستگی وجود دارد. بر اساس یافته ها، از میان عوامل ترغیب کننده، عوامل آموزشی، عوامل اقتصادی و عوامل انگیزشی، بیشترین تاثیر را از نظر دانش آموزان، در ترغیب  مطالعه داشته است. در میان عوامل بازدارنده نیز باز هم عوامل فرهنگی، آموزشی و اقتصادی دارای بیشترین فراوانی در بین پاسخ ها بوده اند. در پایان پیشنهاداتی جهت ارتقاء سطح مطالعه ارائه شده است.