تعیین عوامل موثر بر مرگ ناشی از سوانح ترافیکی جاده ای در جنوب استان کرمان: مطالعه کوهورت تاریخی

شناخت عوامل موثر بر بقای مصدومان حوادث جاده‎ای نقش مهمی در پیشگیری از مرگ این مصدومان دارد. هدف این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر مرگ مصدومان بود. پس از بررسی فرم های ماموریت اورژانس پیش بیمارستانی و پرونده بیمارستانی مصدومان اطلاعات دموگرافیک، محل وقوع حادثه، وضعیت مصدوم، نوع وسیله نقلیه، انواع تروما، زمان های انجام ماموریت و علائم حیاتی جمع آوری شدند. متغیر وابسته فاصله زمانی بین وقوع تصادف تا مرگ یا ترخیص از بیمارستان بود. یافته ها با نسبت مخاطره، خروجی رگرسیون کاکس گزارش، که نشان می دهد نسبت به گروه مرجع، سایر گروه ها در هر لحظه ای از زمان چقدر مرگ را تجربه می کنند.  از 8920 نفر مصدوم مورد بررسی، مرگ در 143 نفر (فاصله اطمینان 95 درصد: 0/019-0/014) اتفاق افتاده بود. سن بالای 65 سال (نسبت مخاطره: 7/6، فاصله اطمینان 95 درصد: 18/4-3/14)، تصادف در راه های اصلی (نسبت مخاطره: 1/44، فاصله اطمینان 95 درصد: 3/5-0/6)، مصدومان با لوله گذاری داخل تراشه (نسبت مخاطره: 26/4، فاصله اطمینان 95 درصد: 227/6-3/05)، فشار خون سیستولیک بالای 100 (نسبت مخاطره: 0/22، فاصله اطمینان 95 درصد 0/4-0/12)،  فشارخون دیاستولیک بالای 70 میلی متر جیوه (نسبت مخاطره: 0/53، فاصله اطمینان 95 درصد 1/2-0/24) و ضربان قلب بالای 100 ضربه در دقیقه در صحنه حادثه (نسبت مخاطره: 0/3، فاصله اطمینان 95 درصد 5/1-1/7) با خطر مرگ ارتباط داشتند.  یافته ها نشان داد مصدوم شدن به دنبال تصادف در راه اصلی خطر مرگ بیشتری دارد. در ارایه خدمات پیش بیمارستانی توجه به سن، وضع فشار خون، نبض، وضعیت مصدوم و نوع تروما می تواند بر بقای افراد تاثیر گذار باشد.