پیشبینی موفقیت ورزشی در ورزشهای برخوردی و غیر برخوردی بر اساسسبک های مقابله با استرسورزشی

 هدف این پژوهش، بررسی موفقیت ورزشی در ورزشهای برخوردی و غیربرخوردی با توجه به سبک های مقابله با استرس ورزشی بود. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری، ورزشکاران رشته های مختلف برخوردی و غیر برخوردی در سطوح رقابتی دانشجویی و کشوری بودند. 181 ورزشکار (81 برخوردی، 100 غیر برخوردی) در رشته های مختلف ورزشی به صورت داوطلب پرسشنامه سبک های مقابله با استرس ورزشی و موفقیت ورزشی را تکمیل کنند. برای تحلیل داده ها، از امار توصیفی، نسخه 16 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های مقابله .spss ضرایب همبستگی و تحلیل رگرسیون در نرم افزار روی آوری و اجتنابی ورزشکاران با موفقیت ورزشی، در هر دو دسته ورزش های برخوردی و غیربرخوردی، به ترتیب همبستگی منفی و مثبت معنادار وجود دارد. سبک مقابله روی آوری در هر دو دسته ورزش های برخوردی و غیربرخوردی موفقیت ورزشی را پیش بینی کرد، اما سبک مقابله اجتنابی فقط در ورزش های غیربرخوردی توانست موفقیت ورزشکاران را پیش بینی کند. بر اساس این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که سبک های مقابله روی آوری و اجتنابی ورزشکاران موفقیت ورزشی آنان را در ورزش های برخوردی و غیربرخوردی به صورت متفاوت پیش بینی می کند: در ورزش های برخوردی سبک مقابله روی آوری احتمال موفقیت ورزشی را کاهش می دهد در حالی که در ورزش های غیربرخوردی سبک مقابله اجتنابی احتمال موفقیت ورزشی را افزایشمی دهد.