مقایسه برنامه بازی های بومی- محلی و طناب زنی بر میزان رشد مهارت های حرکتی ظریف کودکان 6 تا 8 سال

هدف تحقیق: هدف از این تحقیق مقایسه برنامه بازی های بومی- محلی و طناب زنی بر میزان رشد مهارت های حرکتی ظریف کودکان 6 تا 8 سال پسر بود. روش تحقیق: به این منظور 120 کودک 6 تا 8 ساله از بین مدارس ابتدایی شهر تهران به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. آن ها در چهار گروه برنامه بازی های بومی- محلی، طناب زنی، ترکیبی و گروه کنترل قرار گرفتند. افراد بعد از اجرای پیش آزمون به شیوه همتا سازی قرار گرفتند. برنامه به صورت 4 ماه (16 هفته، هر هفته 2 جلسه و هرجلسه 50 دقیقه) در گروه ها انجام گرفت. در هفته هفدهم پس آزمون اجرا شد. در این آزمون برای آزمودن فرضیه ها از روش تحلیل واریانس چند متغیره(MANOVA) و آنالیز واریانس یک طرفه(ANOVA) استفاده شد. نتایج نشان دادکه سه گروه برنامه بازی های بومی- محلی، برنامه طناب زنی و گروه ترکیبی در مهارت های حرکتی ظریف نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند(p>0/05). در مهارت های کنترل بینایی- حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی گروه برنامه طناب زنی نسبت به گروه برنامه بازی های بومی- محلی عملکرد بهتری داشتند، لیکن در مهارت سرعت پاسخ گروه بازی های بومی- محلی نسبت به گروه طناب زنی عملکرد بهتری نشان داد. همچنین در هر سه مهارت بنیادی گروه ترکیبی تاثیر بیشتری نسبت به سه گروه آزمایشی دیگر داشتند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، برنامه های آموزشی مورد استفاده می تواند تجربه حرکتی مناسبی برای کودکان باشند.