ارتباط بین استحکام روانی و بهزیستی روان شناختی در دانشجویان: نقش واسطه ای فعالیت بدنی

هدف از انجام این پژوهش بررسی ارتباط بین استحکام روانی و بهزیستی روان شناختی با نقش واسطه ای فعالیت بدنی در بین دانشجویان بود. روش اجرای این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. از بین آنان 201 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس (میانگین سنی37/3 ±05/23) انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های بین المللی فعالیت بدنی کرایک (2003)، استحکام روانی کلاف (2002)، بهزیستی روان شناختی ریف (1989) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از روش های ضریب همبستگی، شاخص برازندگی و بوت استرپ استقاده شد.. نتایج این پژوهش نشان داد که متغیر فعالیت بدنی در رابطه ی بین استحکام روانی و بهزیستی روانشناختی به عنوان متغیر میانجی ایفای نقش می کند. نتایج ضرایب همبستگی نشان داد بین اکثر خرده مقیاس های استحکام روانی و بهزیستی روان شناختی (به جز پذیرش خود با کنترل هیجان و اعتماد بین فردی، روابط مثبت با دیگران با اعتماد بین فردی، تسلط بر محیط با اعتماد بین فردی) ارتباط معناداری وجود داشت. قوی ترین ارتباط ها بین اعتماد به توانایی های خود با پذیرش خود، کنترل زندگی با خودمختاری، تعهد با خودمختاری و با تسلط بر محیط وجود داشت. تشویق دانشجویان به انجام فعالیت های بدنی و ورزشی در سنین جوانی و بلوغ می تواند به افزایش سلامت روانی و بهزیستی روان شناختی در آنها کمک کند.