بررسی میزان مواجهه با صدای محیط کار و ارتباط آن با استرس شغلی و اختلال خواب در میان کارگران یکی از پروژه های عمرانی کشور

صدا به عنوان یک مخاطره شغلی در گستره وسیعی از محیط های صنعتی از جمله صنعت ساخت و ساز محسوب می شود. هدف از مطالعه حاضر، تعیین ارتباط بین استرس شغلی ناشی از مواجهه با صدا با اختلال خواب کارگران می باشد. این مطالعه به صورت توصیفی- تحلیلی بود که در بین 134 نفر از کارگران یکی از پروژه های عمرانی - صنعتی کشور انجام شد. با استفاده از استاندارد ISO 9612:2009 میزان مواجهه شغلی افراد بر حسب تراز معادل 8 ساعته با استفاده از دستگاه دزیمتر صدا اندازه گیری شد. برای سنجش استرس شغلی کارگران از پرسشنامه استرس شغلی پارکر و دکوتیس و جهت بررسی اختلال خواب، از پرسشنامه آزمون شدت بی خوابی (ISI) و پرسشنامه ایپورث (ESS) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون های کولموگروف - اسمیرنف، آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره در محیط نرم افزار SPSS23 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره نشان دادند که صدا با ایجاد استرس شغلی در کارگران می تواند باعث بروز اختلال خواب در آنها گردد. براساس نتایج مطالعه حاضر مواجهه صوتی،  استرس شغلی و اختلال خواب دارای ارتباط معنی دار و مستقیم می باشند به طوری که با افزایش میزان مواجهه صوتی، استرس شغلی و اختلال خواب نیز افزایش می یابد. ارزیابی مواجهه صوتی شاغلین در صنعت ساخت و ساز نشان داد که صدا، عامل بسیار مهمی در سلامت روحی - روانی کارگران این صنعت می باشد. علاوه بر اثرات مستقیم صدا بر روی اختلال خواب، صدا از طریق ایجاد استرس به طور غیرمستقیم موجب تشدید اختلال خواب در افراد می گردد.