بررسی تاثیر ورزش عضلات کف لگن در رفع علایم بی اختیاری استرسی ادراری در دوره بعد از زایمان

بی اختیاری ادراری بیماری آزار دهنده و ناتوان کننده ای است که با دفع واضح ادرار به صورت غیر ارادی تظاهر می کند و موجب بروز مشکلات بهداشتی و اجتماعی می شود. محققان معتقدند که حاملگی و زایمان از عوامل مهم مساعد کننده بی اختیاری استرسی هستند.
این پژوهش یک مطالعه تجربی است که به بررسی تاثیر ورزش عضلات لگن بر علایم بی اختیاری استرسی ادرار در زنان بعد از زایمان می پردازد. داده های مطالعه از طریق پرسشنامه و پرونده بیماران گرد آوری شد. پرسشنامه توسط پژوهشگر از طریق مصاحبه با زنان در مرحله پس از زایمان که در دوره حاملگی بی اختیاری استرسی داشتند، تکمیل می شد. افراد به صورت تصادفی (یک روز در میان) در گروه های مورد و شاهد قرارمی گرفتند. به افراد "گروه مورد" نحوه ورزش عضلات لگن آموزش داده می شد و علایم در هر دو گروه 6 و 12 هفته پس از زایمان مجددا با پرسشنامه مورد بررسی قرار می گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون هایt، مجذور کای، ضریب توافقی کاپا و مقایسه کاپا بین دو گروه استفاده شد.
بر اساس یافته های این پژوهش، ورزش عضلات کف لگن تا 6 و 12 هفته پس از زایمان منجر به کاهش معنی دار در تکرر نشت (6 هفته p=0.001 و 12 هفته p=0.04) و کاهش بیشتردر نشت وابسته به استرس در گروه مورد نسبت به گروه شاهد می شود.
با توجه به ارتباط بین بی اختیاری ادرار و ورزش عضلات لگن یافته های پژوهش می تواند رهنمودی برای مسوولان بهداشتی باشد تا به امر آموزش این ورزش ها در مراقبت های دوره حاملگی و پس از زایمان اهمیت دهند.