غربالگری تنبلی چشم در کودکان 6 تا 10 ساله

تنبلی چشم نقص اکتسابی در دید چشم است که در اثر اختلال بینایی در دوران کودکی اتفاق می افتد. حالات بالینی عمده ای که منجر به بروز این بیماری می شوند شامل اختلالاتی هستند که موجب تاری تصاویر شبکیه در یک یا هر دو چشم می شوند. لوچی نیز از علل عمده آن به شمار می رود. به دلیل شیوع نسبتا بالای بیماری در چشم پزشکی اطفال (5-2% در مطالعات مختلف) و خطر بالقوه آن برای بینایی فرد، لزوم تشخیص زودهنگام و درمان مناسب بیش از پیش آشکار می شود. به همین منظور، این مطالعه با هدف غربالگری تنبلی چشم در کودکان 6 تا 10 ساله ارومیه طراحی و اجرا شد.
در این مطالعه جمعیتی بالغ بر 55000 نفر با استفاده از آزمون غربالگری تا بلوی اسنلن مورد مطالعه قرار گرفتند و برای تشخیص و علت یابی بیماران واقعی از معاینات استاندارد طلایی مربوطه استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS ویرایش نهم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در طی روند غربالگری 2955 نفر (%5.3) شرایط ارجاع را احراز کرده بودند. متوسط دید این افراد با افراد بدون شرایط ارجاع، اختلاف چشمگیری داشت. همچنین میزان استفاده از عینک نیز در این گروه بیش از سایرین بود(p<0.00001)، هر چند علی رغم تجویز عینک هنوز اصلاح بینایی در حد کامل صورت نگرفته بود. نهایتا %58.1 افراد ارجاع شده از نظر تنبلی چشم منفی بودند ولی بقیه موراد مبتلا به این بیماری تشخیص داده شدند. شیوع آن در کودکان 6 تا 10 ساله ارومیه %2.2 تعیین شد. این میزان از نظر جنسی اختلاف واضحی داشت (2% در دختران در مقابل. 42% در پسران) (p<0.00001).
عیوب انکساری با 75.2% شایع ترین عامل ایجاد کننده تنبلی چشم بود. پس ازآن، علل دیگر نظیر لوچی و انحرافات چشمی، ناهنجاری های چشم، افتادگی پلک، کدورت و علل ناشناخته (ایدیوپاتیک) قرار داشتند.
نتایج به دست آمده از این مطالعه با سایر مطالعات مطابقت می کرد و شیوع بالای تنبلی چشم در این سنین و قابلیت پیشگیری و درمان موثر با توجه به علل قابل رفع آن در صورت تشخیص بموقع را تایید می کرد.