بررسی آزمایشگاهی اثرات وابسته به دوز آنتی بیوتیک سالینومایسین بر تخمیر شکمبه و برخی از جمعیت های میکروبی شکمبه با استفاده از روش Real-time PCR

تحقیق حاضر به منظور بررسی آزمایشگاهی اثرات آنتی بیوتیک سالینومایسین در دوزهای مختلف (صفر، 2، 4، 8 و 16 میلی گرم بر لیتر) بر کینتیک تولید گاز، برخی شاخص های هضم و تخمیر شکمبه و در دوزهای صفر، 4 و 16 میلی گرم بر لیتر بر برخی جمعیت های میکروبی شکمبه با استفاده از روش Real-time PCR انجام شد. برای این منظور از سه راس گوسفند نر فیستولادار جهت تهیه مایع شکمبه برای انکوباسیونهای 144 ساعته در مرحله اول و انکوباسیونهای 24 ساعته در مرحله دوم آزمایش استفاده شد. نتایج نشان داد که با افزایش دوز سالینومایسین گاز تولیدی در تمامی ساعات و حداکثر گاز تولیدی (A) بصورت خطی و درجه دو افزایش یافت. با این حال، نرخ تولید گاز (µ) تحت تاثیر قرار نگرفت. همچنین میزان گاز تولیدی بعد از 24 ساعت (GP24)، میزان هضم آزمایشگاهی ماده خشک (IVTDMD) و ماده آلی (IVTOMD) و غلظت کل اسیدهای چرب فرار (TVFA) بموازات افزایش دوز سالینومایسین بطور خطی و درجه دو افزایش یافتند، اما فاکتور تفکیک (PF) کاهش یافت و توده میکروبی (MB) و غلظت آمونیاک تحت تاثیر سالینومایسین قرار نگرفتند. در بین میکروارگانیسم های شکمبه، جمعیت نسبی پروتوزوآها و فیبروباکترسوکسینوژنز در بالاترین دوز سالینومایسین کاهش یافت و جمعیت قارچها، متانوژنها و باکتری کلستریدیوم آمینوفیلوم تحت تاثیر سالینومایسین قرار نگرفت. این نتایج نشان داد که سالینومایسین اثرات مثبتی بر شاخص های هضم و تخمیر شکمبه ای دارد که با توجه به یافته های نوین مبنی بر اثرات آن در پیشگیری از انواع سرطان در انسان می تواند در تغذیه دام به عنوان افزودنی استفاده گردد.